نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد مدیریت شهری،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 استادیار ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشیار ،دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران سازمان‌ها، شناسایی و مدیریت ریسک‌های منابع انسانی است به ویژه ریسک عملیاتی است. هدف از انجام این پژوهش، اولویت‌بندی و بررسی سیستمی روابط بین ابعاد ریسک عملیاتی منابع انسانی در شهرداری مشهد است. بدین منظور ابتدا جهت شناسایی مولفه‌ها و شاخص‌های ریسک عملیاتی منابع انسانی از ادبیات نظری و مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با خبرگان منابع انسانی شهرداری مشهد استفاده گردید. داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها با استفاده از روش فضای نتیجه تحلیل شد که شامل 4 افق بیرونی، 15 عنصر ثابت افق درونی و 41 عنصر متغیر افق درونی؛ که با توجه به تفکر سیستمی ارتباطات بین مولفه‌ها و ابعاد ریسک عملیاتی ترسیم شد. سپس جهت سنجش و اولویت بندی ریسک‌های شناسایی شده با توجه به احتمال وقوع و شدت تاثیر، با توجه به گام قبل پرسشنامه‌ای تدوین و بین 37 نفر از روسای واحد ادارات شهرداری توزیع گردید. جهت بررسی فرضیات از آزمون فریدمن، روش‌های معادلات ساختاری، کلموگروف اسمیرنوف و t-test دو جامعه وابسته استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن می‌باشد که به لحاظ احتمال وقوع، به ترتیب ریسک‌های ارزیابی عملکرد، جبران خدمات، جذب واستخدام و آموزش به لحاظ شدت تاثیر به ترتیب ریسک‌های جبران خدمات، جذب واستخدام، ارزیابی عملکرد و آموزش قرار دارد. با توجه به روابط علی و معلولی، ریسک‌های جذب و استخدام منابع انسانی جزء تاثیرگذارترین ابعاد بشمار می‌رود.در نهایت با توجه به اولویت و میزان تاثیرگذاری هر کدام از ابعاد ریسک عملیاتی منابع انسانی پیشنهاداتی به عنوان مواجهه با ریسک و بهینه‌سازی آن ارائه گردید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Prioritization and Systematic Rview of Relationships between Dimensions of Operational Risk of Human Resources

نویسندگان [English]

  • Mina Shoja 1
  • Omid Ali Kharazmi 2
  • Mohammad Ajza shokohi 3

1 Master of Urban Management, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

2 Assistant Professor , Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

3 Associate Professor, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

چکیده [English]

In the modern era, one of the most important tasks of managers of organizations is to identify and manage human resource risks, among which one of the most important human resource risks is operational risk. The purpose of this study is to prioritize and systematically examine the relationships between the dimensions of operational risk of human resource in Mashhad Municipality. At first, theoretical literature and semi-structured interviews with human resource experts in Mashhad Municipality were used to identify the components and indicators of operational risk of human resource. Analyzing the interview information resulted in 4 external dimensions, 15 fixed elements of internal components, 41 variable elements of internal dimensions of human resource risks management. Risk dimensions were drown. Then, in order to measure and prioritize each of the identified risks according to the probability of occurrence and intensity of impact, for this purpose, a questionnaire were designed and 37 department directors answered them. In this study, Friedman test, structural equation methods, Kolmogorov-Smirnov test and t-test of two dependent communities were used to test the hypotheses. The results of the research showed that in terms of probability of occurrence, the risks of performance appraisal, service compensation, recruitment and training, respectively, and in terms of intensity of impact are the risks of service compensation, recruitment, performance appraisal and training. Also, according to causal relationships, the risks of recruitment human resource are effective dimensions. Finally, according the results, suggestions are presented as risk exposure and optimization.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Risk Management
  • Operational risks
  • System Thinking
  • Municipality of Mashhad"
ابراهیمی، الهام و قلی پور،آرین. (1396). مدیریت ریسک منابع انسانی. موسسه کتاب مهربان نشر، چاپ دوم، 1396.
تاج الدین، محمد، تقی، محمد و درویش مریم (1388). ارکان ارزیابی عملکرد منابع انسانی. ماهنامه تدبیر-سال بیستم-شماره 203، صفحات 41-47.
سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات مشهد، 1392.
سکاران، اوما) 1386). روش‌های تحقیق در مدیریت، محمد صائبی، موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی: نشر.
شهرداری مشهد .(1395). آمارنامه شهر مشهد 1395. معاونت برنامه ریزی و توسعه.
قلی پور، آرین و محمداسماعیلی، ندا (1393). استاندارد 34000 تعالی منابع انسانی. تهران: انتشارات کتاب مهربان.
 AON. (2013). Global Risk Management Survey. London: The AON center for innovation and analytics.
Aven, T., & Renn, O (2010). Risk management and governance: Concepts, guidelines and applications, Berlin: Springer- Verlag.
Bitsch, V., Kassa, G., Harsh,S., & Mugera, A. (2006). Human resource management risks: Sources and control strategic based in dairy farmer focous groups. Journal of Agricultural and Applied Economics, 38(1), 123-136. https://doi.org/10.1017/S1074070800022112.
Boudreau, J., & and Jesuthasan, R. (2011). Transformative HR. San Francisco: Jossey Bass.
Cascio, W. & Boudreau, J. (2014). HR Strategy: Optimizing risks, Optimizing Rewards. Journal of organizational effectiveness: people and performance, 1(1), 77-97. http://dx.doi.org/10.1108/JOEPP-01-2014-0005.
Ebrahimi E., Gholipour A. (2017). Human resource risk management. Mehraban Publishing Institute, Second Edition, 2017.
Gholipour, A., Mohammad Ismaili, Neda. (2014). Human Resources Standard 34000. Tehran: Mehraban Book Publishing. [In Persian]
Ernst & Young (2008). 2008 global human resources (HR) risk: from the danger zone to the value zone. London: EY.
Fheili, M (2006), Developing human resource key risk indicators: Know Your Staff (KYS) practices. Journal Of Operational Risk, 1(3), 71-85. https://doi.org/10.21314/JOP.2006.012. 
Graham, J., & Weiner, J (Eds) (1995), Risk versus risk: Tradeoffs in protecting health and the environment. Cabmridge: Harvard University Press.
ISO31000.(2009). Risk management principles and guidelines. Gevena: International Standard Organization.
Jianqiang, H., & Zhonghong, L. (2005), Mechanism analysis existing in enterprise‟s - human resources risk. Technological Development Of Enterise, 54-56. https://www.semanticscholar.org/paper/Mechanism-analysis-existing-in-enterprise's-human-Zhong-hong/8a086129786b80caf73f443d78a3edd1355105f9
Ladysmith Local Municipality  .(2012). Section D - Risk Analysis and Risk Assessment.
Lloyd’s. (2011). Lloyd’s Risk index report. London: Economist Intelligence Unit.
Mashhad Municipality. (2015). Statistics of Mashhad 2016. Deputy of Planning and Development. [In Persian]
Merna, T., & Al-Thani, F .(2005). Corporate risk management : An organisationl perspective. England: John Wiley & Sons.
Meyer,M., Roodt, G., & Robbins, M. (2011). human resource risk management: Governing people risks for improved performance. SA Journal of human resource management , 9(1), 310-321.  https://doi.org/10.4102/sajhrm.v9i1.366. 
Paul, C., & Mitlacher, L. (2008). Expanding risk management systems: human resources and German banks. Strategic Change, 17(1-2), 21–33. https://doi.org/10.1002/jsc.813. 
Rideout, H. (2014). Employee risk management: How to protect your business reputation and reduce your legal liability. London: Kogan Page.
Rotărescu, E. (2011a). The Management of risk in the training of the human resources. Sibiu: Doctoral Dissertation, University of Sibiu.
Sadgrove, K. (1996). the complete guide to business risk management. England: Gower.
Sakaran, O. (2007). Research Methods in Management, Mohammad Saebi, Higher Institute of Management Education and Research and Planning: Publication. [In Persian]
Stevens, J. (2006). Managing risk: The HR contribution. London: Routledge.
Svetlozar, T., Stoyan, V., & Frank, J. (2011). A probability metrics approach to financial risk measures. London: John Wiley & Sons.
Tenenhaus, M., Pages, J., Ambroisine, L.,Guinot, C. (2005). PLS methodology to study relationships between hedonicjudgements and product characteristics , Food Quality and Preference, 16. pp. 315–325. https://doi.org/10.1016/j.foodqual.2004.05.013.
Tajeddin, M., Taqi, M and Darvish M. (2009). Pillars of Human Resource Performance Evaluation. Tadbir Monthly - 20th Year - No. 203, pp. 41-47. [In Persian]
Young, M., & Hexter, E. (2011). Managing human capital risk. New York: The conference Board.