مهدیه ویشلقی؛ علیرضا مقدم؛ سید عباس ابراهیمی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر خودبرتربینی روانشناختی بر سایبرلوفینگ با در نظر گرفتن میانجی گری عدالت ادراک شده و نقش تعدیل گری فاصله قدرت میباشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمعآوری اطلاعات، توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان سازمان های دولتی استان آذربایجان غربی میباشند. برمبنای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر خودبرتربینی روانشناختی بر سایبرلوفینگ با در نظر گرفتن میانجی گری عدالت ادراک شده و نقش تعدیل گری فاصله قدرت میباشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمعآوری اطلاعات، توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان سازمان های دولتی استان آذربایجان غربی میباشند. برمبنای نمونه گیری تصادفی ساده، 368 پرسشنامه صحیح عودت داده شد و با استفاده از نرمافزارهای SPSS و AMOS دادههای پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای استاندارد استفاده شده است. خودبرتربینی روانشناختی بر سایبرلوفینگ کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری دارد و هم به طور غیرمستقیم از طریق میانجیگری عدالت ادراک شده و تعدیلگری فاصله قدرت بر سایبرلوفینگ کارکنان تاثیر معناداری دارد. نتایج پژوهش در حوزه خودبرتربینی روانشناختی و سایبرلوفینگ، نوآوریهایی به همراه داشته است و به مدیران سازمانها در درک تاثیرگذاری خودبرتربینی روانشناختی بر سایبرلوفینگ با میانجیگری عدالت ادراک شده و نقش تعدیلی فاصله قدرت کمک میکند تا موجبات کاهش سایبرلوفینگ را فراهم نمایند.
رضا واعظی؛ میرعلی سید نقوی؛ سارا ملکی
چکیده
سازمان ها ممکن است به ناچار اقدام به تعدیل نیروی انسانی نمایند .همانگونه که به تعویقانداختن یا پرهیز از تعدیل نیرو در مواقع ضروری میتواند تهدیدی جدی برای سلامت و بقای کسبوکار باشد، انجام نادرست آن هم می تواند ضرر و تبعات منفی برای سازمان داشته باشد . بنابراین هدف این پژوهش بررسی ادراک از عدالت در تعدیل نیرو و تأثیر ...
بیشتر
سازمان ها ممکن است به ناچار اقدام به تعدیل نیروی انسانی نمایند .همانگونه که به تعویقانداختن یا پرهیز از تعدیل نیرو در مواقع ضروری میتواند تهدیدی جدی برای سلامت و بقای کسبوکار باشد، انجام نادرست آن هم می تواند ضرر و تبعات منفی برای سازمان داشته باشد . بنابراین هدف این پژوهش بررسی ادراک از عدالت در تعدیل نیرو و تأثیر آن بر تمایل به ترک خدمت کارکنان بازمانده با در نظر گرفتن متغیر میانجی احساس گناه. می باشد . از ابزار پرسشنامه و روش توصیفی- همبستگی برای انجام پژوهش استفاده شده است . برای تحقق هدف پژوهش، از طریق روش نمونهگیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، به توزیع 342 پرسشنامه در میان کارکنان باقیمانده از تعدیل نیرو در یکی از شرکت های قطعه سازی خودرو پرداختیم .دادههای حاصل از پرسشنامه را با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرمافزار PLS تجزیهوتحلیل شدهاند. یافتهها نشان داد ادراک از عدالت در کوچکسازی توسط کارکنان باقیمانده با احساس گناه آنان رابطه معکوس دارد بدین معنا که هرچه کارکنان تعدیل نیرو را ناعادلانهتر درک کنند. احساس گناه بیشتری خواهند داشت و احساس گناه کارکنان موجب ، افزایش تمایل به ترک خدمت انان می گردد.