سید مهدی الحسینی المدرسی؛ مجید فیروزکوهی برنجآبادی
چکیده
تابآوری توانایی افراد برای مقابله با ریسکها و خطرهای موجود در محیط است، درواقع تابآوری نوعی انعطاف پذیری افراد در مقابل مشکلات محیطی است. علاوه بر این، امروزه کارکنان در سازمانها تمایل بیشتری به مشارکت در تصمیمگیریها و فعالیتهای سازمان دارند. عجین شدن با کار نتایج مثبتی به همراه دارد و سبب میشود که کارکنان در سازمان ...
بیشتر
تابآوری توانایی افراد برای مقابله با ریسکها و خطرهای موجود در محیط است، درواقع تابآوری نوعی انعطاف پذیری افراد در مقابل مشکلات محیطی است. علاوه بر این، امروزه کارکنان در سازمانها تمایل بیشتری به مشارکت در تصمیمگیریها و فعالیتهای سازمان دارند. عجین شدن با کار نتایج مثبتی به همراه دارد و سبب میشود که کارکنان در سازمان مشارکت بیشتری داشته باشند و در آن درگیر شوند و از عضویت در سازمان لذت ببرند. کارمندی که عجین شدن شغلی بالایی داشته باشد، از کار خود انرژی میگیرد، خود را وقف کار میکند و بهطور کامل جذب کار میشود. پژوهش حاضر به بررسی رابطهی میان تابآوری با ابعاد عجین شدن با شغل (انرژی گرفتن، وقف شدن، جذب شدن) میپردازد. بدین منظور 200 نفر از کارکنان سه دانشگاه دولتی ایران (شهید بهشتی تهران، علامه طباطبایی تهران، دانشگاه یزد) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و سپس با استفاده از پرسشنامههای استاندارد شاوفلی و بکر و مقیاس تابآوری کانر- دیویدسون CD-RISC مورد سنجش قرار گرفتند. این پژوهش بهصورت توصیفی و با روش پیمایش، بهوسیله پرسشنامه انجام شد. تحلیل دادهها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری صورت گرفت که نشان داد میان تابآوری و ابعاد عجین شدن با شغل رابطه معناداری وجود دارد.
شمس السادات زاهدی؛ علی چیت ساز
دوره 18، شماره 56 ، دی 1386، ، صفحه 1-18
چکیده
دانشگاه به عنوان نوعی سازمان پیچیده بر رویکردهای نظری مختلف مدیریتی استوار است. دوگانگی الگوهای حرفه گرا و مدیریت گرا از موضوعات مهم و قابل بحث در مدیریت دانشگاه است. مدیریت گرایی با طرح مباحثی نظیر پیروی از روشی های بازار؛ تعقل گرایی و لزوم اقتصادی شدن عملکرد مؤسسات آموزش عالی؛ جهانی شدن و رقابت دارای راهکارهای عملی برای مشکلات مؤسسات ...
بیشتر
دانشگاه به عنوان نوعی سازمان پیچیده بر رویکردهای نظری مختلف مدیریتی استوار است. دوگانگی الگوهای حرفه گرا و مدیریت گرا از موضوعات مهم و قابل بحث در مدیریت دانشگاه است. مدیریت گرایی با طرح مباحثی نظیر پیروی از روشی های بازار؛ تعقل گرایی و لزوم اقتصادی شدن عملکرد مؤسسات آموزش عالی؛ جهانی شدن و رقابت دارای راهکارهای عملی برای مشکلات مؤسسات آموزش عالی است. یادگیری سازمانی، حاکمیت مطلوب و رهبری از ضرورتهای راهبردی است که توجه به آنها در فرایند تغییر الگوی مدیریت دانشگاهی و تدوین استراتژی آموزش عالی، موجب کارآمدی الگوهای مدیریت گرا می شود.
علی اکبر فرهنگی؛ سیدحیدر حسینی
دوره 7، شماره 27.28 ، اسفند 1379، ، صفحه 91-104
چکیده
نظام های آموزشی، و بخصوص نظام آموزش عالی، به مرور پی می برند که در شرایط عدیده امروز، بدون مدیریت و رهبری موثر قادر نخواهند بود که پاسخگوی فزاینده خویش باشند. زیرا با آشکار شدن اهمیت آموزش عالی در جامعه، مردم روز به روز نسبت به مسائل مرتبط با آموزش عالی حساسیت بیشتری پیدا میکنند و شیوه های سنتی مورد تردید واقع می شوند. در این مقاله سعی ...
بیشتر
نظام های آموزشی، و بخصوص نظام آموزش عالی، به مرور پی می برند که در شرایط عدیده امروز، بدون مدیریت و رهبری موثر قادر نخواهند بود که پاسخگوی فزاینده خویش باشند. زیرا با آشکار شدن اهمیت آموزش عالی در جامعه، مردم روز به روز نسبت به مسائل مرتبط با آموزش عالی حساسیت بیشتری پیدا میکنند و شیوه های سنتی مورد تردید واقع می شوند. در این مقاله سعی شده است که بطور خلاصه فضای حاکم بر دانشگاه ها، و شیوه رهبری هدایت آنها ترسیم گردد. لذا پس از اشاره ای کوتاه به ماهیت و نقش آموزش عالی، ابعاد مدیریت و رهبری دانشگاهی مورد اشاره قرار گرفته و ضمن مطرح کردن آثار منفی اعمال قدرت در دانشگاه ها اداره کردن آنها به عنوان سازمانهای بوروکراتیک و اینکه استادان و اهم علم و فضای بوروکراتیک نمی توانند خلاق و نوآور باشند. به مزایا مشارکت و توسعه فرهنگ مشارکتی در دانشگاه ها پرداخته شده است.
سعید مرتضوی؛ حبیب الله دعایی
دوره 5، شماره 17.18 ، شهریور 1374، ، صفحه 87-102
چکیده
تحول در جامعه به عنوان نظام فراگیر موجب دگرگونی در خرده نظامها از جمله نظام آموزش عالی می شود و اگر جز این باشد فراگرد تحول به درستی نمی تواند در جامعه عمل نماید.
شاید بتوان گفت که سازمان های آموزشی، به ویژه دانشگاه ها یکی از اساسی ترین عناصر دگرگونی در جوامع اند و نقش تسهیل کننده را در این راه را بازی می کنند.
از آنجا که دانشگاه ها از ...
بیشتر
تحول در جامعه به عنوان نظام فراگیر موجب دگرگونی در خرده نظامها از جمله نظام آموزش عالی می شود و اگر جز این باشد فراگرد تحول به درستی نمی تواند در جامعه عمل نماید.
شاید بتوان گفت که سازمان های آموزشی، به ویژه دانشگاه ها یکی از اساسی ترین عناصر دگرگونی در جوامع اند و نقش تسهیل کننده را در این راه را بازی می کنند.
از آنجا که دانشگاه ها از نقش های متعددی در ایفای مسئولیت های اجتماعی خویش از جمله نقش جهت دهنده، هماهنگ کننده در جامعه برخوردارند ابتدا می بایست خود در معرض تغییر و تحول قرار گرفته تا از این طریق قادر به ایفای چنین نقش هایی در جامعه باشند. این امر میسر نیست مگر این که دانشگاه ها از جهت گیری های استراتژیک در برنامه ریزی، بازنگری به ساختارها و فرایندهای سازمانی یاری گیرند و عوامل محیطی دانشگاه ها را در تصمیم گیری های خویش بیش از پیش مورد توجه و تاکید قرار دهند زیرا فرصت ها و تهدیدات محیطی در کنار قوت ها و ضعف های درون سازمانی ترکیبی را پدید می آورند که مدیران و برنامه ریزان را بر آن وا می دارند که از طریق راهبردهای مناسب راه حل های ممکن برای تطبیق محیط داخلی با محیط پویای خارجی دانشگاه ها را فراهم سازند.
در این مقاله قصد ما بر آن است که با ترسیم تصویر دانشگاه در فردایی نه چندان دور و با استفاده به مواردی عینی و تجربه شده ضرورت توجه به تغییرات برنامه ریزی شده از سوی دانشگاه ها را مورد تاکید قرار داده و بقا رشد و توسعه دانشگاه ها را منوط به اتخاذ چنان شیوه هایی در ارتباط با تغییرات محیطی معرفی نمائیم.